Zuigproblemen worden vaak afgedaan alsof de baby de techniek niet heeft om te zuigen, of als een probleem van de tepel van mama. Zuigen is een reflex van de baby, en heeft weinig met techniek te maken. Achter een goede zuigreflex zit een goede aansturing van de zenuwbanen.

De zenuwbanen die de zuig -en slikspiertjes aansturen komen uit de zelfde opening van de schedel als de maagdarmzenuw. Door de oorzaken die beschreven zijn bij reflux, kan het zijn dat ook deze zenuwbanen onder druk komen te staan waardoor hun aansturende functie belemmerd wordt. De baby zal minder krachtig zuigen en het slikken verloopt ongecoördineerd. Ongecoördineerd slikken leidt dan weer tot verslikken met reflux en terug geven tot gevolg.

Zuigen, slikken en maagfunctie zijn dus niet van mekaar los te koppelen.

Ook een voorkeurshouding kan er toe leiden dat drinken van de borst aan één zijde veel moeilijker verloopt als aan de andere zijde.

Met osteopathie kunnen deze problemen verholpen worden.

Voedingsproblemen bij oudere kinderen zijn heel breed en kunnen heel uiteenlopende oorzaken hebben. Osteopaten hebben het voordeel dat ze het kind vanuit verschillende invalshoeken kunnen benaderen.

Vanuit de osteopathie zal de therapie erop gericht zijn de functie van maag  -en darmen te verbeteren. Als deze optimaal verloopt krijgt het kind weer zin om zich te voeden. Bij andere onderliggende oorzaken zullen wij het kind dan ook multi -disciplinair benaderen.